Doei bewoonde wereld, hallo rimboe!
Door: Janouk
Blijf op de hoogte en volg Janouk
14 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Sawubona,
Wij zijn net aangekomen in Johannesburg. Dit is meteen onze laatste stop van ons Bazbusavontuur. We hebben namelijk de afgelopen weken de ‘Coast to Coast’ route gevolgd met de Bazbus. Dit is een soort ‘jongeren-backpackbus’ waar je onder het mom van; Hop on, hop off een zelfgekozen route kunt afleggen. Een ideaal systeem. Voor je hostel wordt je opgepikt en bij je nieuw gekozen hostel, weer gedropt. Zoals ik mijn vorige blog had geschreven, zijn we in Kaapstad gestart.
Vanuit Kaapstad zijn we voor het eerst met de Bazbus gaan reizen. De start verliep alleen iets moeizaam. In Kaapstad werden we een half uur voor de afgesproken tijd al opgehaald. Hierdoor moesten we erg haasten en omdat we zoveel bagage hebben, moesten we twee keer lopen. Toen we de tweede keer terug buiten kwamen met de laatste spullen, was de chauffeur er met bus én onze backpack daarin al maar weer vertrokken. Heel erg handig.. De chauffeur werd gebeld en deze vond het wel handig om eerste even iemand anders op te pikken zodat wij iets meer tijd hadden. Dit had hij alleen niet tegen ons gezegd.. Afrikanen en communicatie blijft een slechte combinatie!
Maargoed, uiteindelijk met alles spullen in de bus op naar Stellenbosch. Stellenbosch staat bekend om zijn prachtige wijngaarden met wijnproeverijen. Wij als echte Nederlanders misten ons fietsje toch wel en dus hadden we mountainbikes gehuurd. Hiermee zijn we naar de wijnvelden gescheurd en hebben twee wijnproeverijen bezocht. Hoe meer wijn we op hadden, hoe leuker het werd! In het zonnetje, zittend op een veranda op het water, werd ons alles uitgelegd over de beste wijnen van Zuid-Afrika. Zuid-Afrika is niet zo vlak als Nederland en dus was het fietsen wel iets zwaarder.. ’s Avonds had ik ook mega spierpijn in m’n kont..
De volgende dag zijn we doorgereisd naar Mosselbay. Hier hebben we surfles genomen. Dit was echt super leuk maar energievretend! We kregen uitleg op het strand en moesten in het zand oefenen om op je plank te komen staan. Leek heel makkelijk, totdat we de golven ingingen.. Maar, oefening baart kunst en na een paar flinke inwendige zoutreinigingen heb ik toch zowaar een paar keer op m’n plank gestaan! Godzijdank hadden we wel een wetsuit aan want het water was zó koud. Verder hebben we hier nog een beetje rondgekeken en zijn we naar de vuurtoren gelopen. Hier hebben we wilde dolfijnen in de zee gezien. Ook hadden we hier twee Nederlandse meiden ontmoet, Romy en Jennifer waarmee we met de Bazbus naar Port Elisabeth zijn gereisd. Hier kwamen we rond 22u pas aan en het hostel wat Ruby en ik hadden geboekt, was vreselijk. De eigenaar was echt een rare en er waren helemaal geen andere gasten. Het was een zwaar oudbollige bedoeling en niks functioneerde. We hadden officieel al voor 5 nachten geboekt maar wilde daar absoluut niet blijven. Dus, moesten we iets bedenken om weg te kunnen. Gezien het feit dat er steeds een kat en hond in onze kamer liep, hebben we smoes gebruikt dat Ruby zwáár allergisch is voor katten.. Ik deed het woord en Ruby stond maar te niesen en te sniffen. Een hilarische grap maar de eigenaar trapte erin.
We zijn verkast naar het hostel van de Nederlandse meiden en dit was super leuk. Port Elizabeth is een superleuke, relatief veilige stad. Je hebt een leuke boulevard met mooie stranden én het grootste pluspunt was het weer. Het was hier namelijk veel warmer dan in de vorige plaatsen en dus konden de korte broeken weer even uit de backpack.
In Port Elizabeth hebben we de eerste dagen nog met de meiden doorgebracht maar die gingen vrij snel terug naar Nederland. Ruby en ik kregen de tip om paard te gaan rijden. Dit moest echt super leuk zijn, op het strand. Dus, wij geboekt en op maandagochtend om 9.00u werden we opgehaald. Bij aankomst op de manage werden we meteen op het paard gezet en konden we naar wat korte instructies gaan. Ik had nog nooit van m’n leven op een paard gezeten en vond het toch best wel eng. Mijn hemel, wat een avontuur. Zolang het paard rustig liep, was het best leuk maar soms begon tie ineens te rennen, wiebelen of andere onverklaarbare bewegingen te maken. Hierdoor dacht ik meerdere malen; Ja, nú val ik eraf. Uiteindelijk kwamen we aan bij het strand. Een mooi strand met witte duinen en het paard werd helemaal enthousiast.. Hiervan werd ik iets minder enthousiast.. Mijn paard begon te rennen als een idioot en ik stuiterde van links naar rechts op het zadel. Doodeng. Na zo’n 3 uur gereden te hebben, waren we weer bijna terug bij de manege. Hier riep Ruby heel blij; ‘Janouk, we zijn er niet afgevallen’. Waarop ik antwoordde; ‘Niet te vroeg juichen, we zijn er nog niet hè. En jahoor, bij het afstappen presteert Ruby het om met haar voet in de teugel te blijven haken en alsnog van haar paard af te pleuren.. Ik kwam natuurlijk niet meer bij en nu ik dit typ, lig ik weer dubbel van het lachen. Conclusie; paardrijden is niet mijn ding en mijn hemel, wat krijg je een stijve, houten kont van zo’n zadel..
’s middags hebben we sinds 4 maanden weer geshopt, en wel bij de Afrikaanse Primark; Mr. Price. Heel veel kopen was geen optie want m’n backpack zit al tjokvol maar 2 kleine hemdjes konden nog wel mee hoor.
Dinsdag zijn we naar Addo Elephant National Park geweest. We hadden uiteindelijk een privétour omdat de andere gasten hadden afgebeld. De gids was erg leuk en we hadden lekker weer. Het was eigenlijk een minisafari van één dag. We hebben veel dieren gezien en als kers op de taart een leeuw die een poemba aan het opvreten was. Deze lag samen met een andere leeuw in de berm, recht naast de auto. Dit hadden we op safari in Tanzania nog niet gezien! Super gaaf!
Op woensdag werden we al om 6.30u opgehaald met de Bazbus. Dit was een hele lange dag want om 21.30u waren we pas in Durban. Het hostel waar we toen sliepen was leuk, maar een erg dooie bedoeling. De afstand tot de stad was ook minimaal 45 minuten met de bus.. Gelukkig hadden we geleerd van de vorige keer en maar 2 nachtjes geboekt. Hier hebben we een beetje uitgerust van de lange reis en een nieuw hostel gezocht. We zijn verkast naar Happy Hippo en dit was midden in het centrum van Durban.
Durban is een beetje te vergelijken met Scheveningen. Er is een bruisend stadsleven en een kilometers lange boulevard met verschillende stranden, hotels en restaurants. Durban wordt ook wel de tropische city genoemd dus het weer was hier 10000x beter. We hebben dan ook een paar dagen lekker op het strand kunnen liggen. In Durban hebben we ook nog de toerist uitgehangen. We hebben het Moses Mahiba Stadium beklommen en hier had je super uitzicht over Durban. Ook mochten we een kijkje nemen in de grootste moskee van Zuid-Afrika. Was erg mooi om te zien. We hebben nog een rondje door de botanische tuin gedaan en het holocaust museum bezocht. Dit was erg indrukwekkend!
Ook hebben we een Zulu-tour gedaan. We werden opgehaald en reden naar een Zulu-village op een uurtje rijden van Durban. Daar kwamen we bij een familie en de dochter daarvan was onze gids. Zij heeft ons de cultuur en zijn gebruiken uitgelegd en bijbehorende belangrijke plaatsten laten zien. We zijn langs de Zulu-dokter geweest en hebben een traditionele lunch op. Bestek kennen ze niet dus moesten we alles met onze handen eten, zittend op een rieten matje. Is nog een kunst op zich hoor. Ook kregen we nog een lesje Zulu-dans en werden we aangekleed alsof we naar een ceremonie zouden gaan. Het leek wel carnaval!
Vlak bij ons hostel zat een restaurant was gebouwd in een oud schip. We hadden deze tip gekregen van onze Bazbus driver. We hebben hier gedineerd met onze nieuwe vriend, de haai. In het restaurant is namelijk een aquarium gebouwd waar allerlei vissen, roggen en een haai rondzwemmen. Wanneer jij dan aan een heerlijk gerecht zit, wordt je vergezeld door de wonderen van de onderwaterwereld. Heel gaaf!
Helaas was het toen weer tijd om Durban te verlaten. Hier hebben wel een grondige backpackinspectie gedaan en nog wat kleren achtergelaten voor de kinderen in Townships. Scheelt weer sleuren..
Vandaag zijn we dus naar Johannesburg gereisd en hier zijn we 2 nachten. Maandag om 5.00u worden we opgehaald voor onze tour naar Botswana en de Victoria Falls in Zambia/Zimbabwe.
Nummertje 2 van de 7 wereldwonderen kan ik dus ook bijna op mijn lijstje doorstrepen!
We gaan met een bus en slapen op campings in een tentje. Back to basic dus.
Vanaf maandag gaan we dus de bushbush in waardoor ik waarschijnlijk een weekje niet bereikbaar ben. Jullie moet het dus even zonder foto’s, appjes, facebookberichtjes en mailtjes stellen.
Voor ons wordt het nu ook echt aftellen! Maar eerst; op naar de rimboe en daar voorbij!
Liefs,
Wij zijn net aangekomen in Johannesburg. Dit is meteen onze laatste stop van ons Bazbusavontuur. We hebben namelijk de afgelopen weken de ‘Coast to Coast’ route gevolgd met de Bazbus. Dit is een soort ‘jongeren-backpackbus’ waar je onder het mom van; Hop on, hop off een zelfgekozen route kunt afleggen. Een ideaal systeem. Voor je hostel wordt je opgepikt en bij je nieuw gekozen hostel, weer gedropt. Zoals ik mijn vorige blog had geschreven, zijn we in Kaapstad gestart.
Vanuit Kaapstad zijn we voor het eerst met de Bazbus gaan reizen. De start verliep alleen iets moeizaam. In Kaapstad werden we een half uur voor de afgesproken tijd al opgehaald. Hierdoor moesten we erg haasten en omdat we zoveel bagage hebben, moesten we twee keer lopen. Toen we de tweede keer terug buiten kwamen met de laatste spullen, was de chauffeur er met bus én onze backpack daarin al maar weer vertrokken. Heel erg handig.. De chauffeur werd gebeld en deze vond het wel handig om eerste even iemand anders op te pikken zodat wij iets meer tijd hadden. Dit had hij alleen niet tegen ons gezegd.. Afrikanen en communicatie blijft een slechte combinatie!
Maargoed, uiteindelijk met alles spullen in de bus op naar Stellenbosch. Stellenbosch staat bekend om zijn prachtige wijngaarden met wijnproeverijen. Wij als echte Nederlanders misten ons fietsje toch wel en dus hadden we mountainbikes gehuurd. Hiermee zijn we naar de wijnvelden gescheurd en hebben twee wijnproeverijen bezocht. Hoe meer wijn we op hadden, hoe leuker het werd! In het zonnetje, zittend op een veranda op het water, werd ons alles uitgelegd over de beste wijnen van Zuid-Afrika. Zuid-Afrika is niet zo vlak als Nederland en dus was het fietsen wel iets zwaarder.. ’s Avonds had ik ook mega spierpijn in m’n kont..
De volgende dag zijn we doorgereisd naar Mosselbay. Hier hebben we surfles genomen. Dit was echt super leuk maar energievretend! We kregen uitleg op het strand en moesten in het zand oefenen om op je plank te komen staan. Leek heel makkelijk, totdat we de golven ingingen.. Maar, oefening baart kunst en na een paar flinke inwendige zoutreinigingen heb ik toch zowaar een paar keer op m’n plank gestaan! Godzijdank hadden we wel een wetsuit aan want het water was zó koud. Verder hebben we hier nog een beetje rondgekeken en zijn we naar de vuurtoren gelopen. Hier hebben we wilde dolfijnen in de zee gezien. Ook hadden we hier twee Nederlandse meiden ontmoet, Romy en Jennifer waarmee we met de Bazbus naar Port Elisabeth zijn gereisd. Hier kwamen we rond 22u pas aan en het hostel wat Ruby en ik hadden geboekt, was vreselijk. De eigenaar was echt een rare en er waren helemaal geen andere gasten. Het was een zwaar oudbollige bedoeling en niks functioneerde. We hadden officieel al voor 5 nachten geboekt maar wilde daar absoluut niet blijven. Dus, moesten we iets bedenken om weg te kunnen. Gezien het feit dat er steeds een kat en hond in onze kamer liep, hebben we smoes gebruikt dat Ruby zwáár allergisch is voor katten.. Ik deed het woord en Ruby stond maar te niesen en te sniffen. Een hilarische grap maar de eigenaar trapte erin.
We zijn verkast naar het hostel van de Nederlandse meiden en dit was super leuk. Port Elizabeth is een superleuke, relatief veilige stad. Je hebt een leuke boulevard met mooie stranden én het grootste pluspunt was het weer. Het was hier namelijk veel warmer dan in de vorige plaatsen en dus konden de korte broeken weer even uit de backpack.
In Port Elizabeth hebben we de eerste dagen nog met de meiden doorgebracht maar die gingen vrij snel terug naar Nederland. Ruby en ik kregen de tip om paard te gaan rijden. Dit moest echt super leuk zijn, op het strand. Dus, wij geboekt en op maandagochtend om 9.00u werden we opgehaald. Bij aankomst op de manage werden we meteen op het paard gezet en konden we naar wat korte instructies gaan. Ik had nog nooit van m’n leven op een paard gezeten en vond het toch best wel eng. Mijn hemel, wat een avontuur. Zolang het paard rustig liep, was het best leuk maar soms begon tie ineens te rennen, wiebelen of andere onverklaarbare bewegingen te maken. Hierdoor dacht ik meerdere malen; Ja, nú val ik eraf. Uiteindelijk kwamen we aan bij het strand. Een mooi strand met witte duinen en het paard werd helemaal enthousiast.. Hiervan werd ik iets minder enthousiast.. Mijn paard begon te rennen als een idioot en ik stuiterde van links naar rechts op het zadel. Doodeng. Na zo’n 3 uur gereden te hebben, waren we weer bijna terug bij de manege. Hier riep Ruby heel blij; ‘Janouk, we zijn er niet afgevallen’. Waarop ik antwoordde; ‘Niet te vroeg juichen, we zijn er nog niet hè. En jahoor, bij het afstappen presteert Ruby het om met haar voet in de teugel te blijven haken en alsnog van haar paard af te pleuren.. Ik kwam natuurlijk niet meer bij en nu ik dit typ, lig ik weer dubbel van het lachen. Conclusie; paardrijden is niet mijn ding en mijn hemel, wat krijg je een stijve, houten kont van zo’n zadel..
’s middags hebben we sinds 4 maanden weer geshopt, en wel bij de Afrikaanse Primark; Mr. Price. Heel veel kopen was geen optie want m’n backpack zit al tjokvol maar 2 kleine hemdjes konden nog wel mee hoor.
Dinsdag zijn we naar Addo Elephant National Park geweest. We hadden uiteindelijk een privétour omdat de andere gasten hadden afgebeld. De gids was erg leuk en we hadden lekker weer. Het was eigenlijk een minisafari van één dag. We hebben veel dieren gezien en als kers op de taart een leeuw die een poemba aan het opvreten was. Deze lag samen met een andere leeuw in de berm, recht naast de auto. Dit hadden we op safari in Tanzania nog niet gezien! Super gaaf!
Op woensdag werden we al om 6.30u opgehaald met de Bazbus. Dit was een hele lange dag want om 21.30u waren we pas in Durban. Het hostel waar we toen sliepen was leuk, maar een erg dooie bedoeling. De afstand tot de stad was ook minimaal 45 minuten met de bus.. Gelukkig hadden we geleerd van de vorige keer en maar 2 nachtjes geboekt. Hier hebben we een beetje uitgerust van de lange reis en een nieuw hostel gezocht. We zijn verkast naar Happy Hippo en dit was midden in het centrum van Durban.
Durban is een beetje te vergelijken met Scheveningen. Er is een bruisend stadsleven en een kilometers lange boulevard met verschillende stranden, hotels en restaurants. Durban wordt ook wel de tropische city genoemd dus het weer was hier 10000x beter. We hebben dan ook een paar dagen lekker op het strand kunnen liggen. In Durban hebben we ook nog de toerist uitgehangen. We hebben het Moses Mahiba Stadium beklommen en hier had je super uitzicht over Durban. Ook mochten we een kijkje nemen in de grootste moskee van Zuid-Afrika. Was erg mooi om te zien. We hebben nog een rondje door de botanische tuin gedaan en het holocaust museum bezocht. Dit was erg indrukwekkend!
Ook hebben we een Zulu-tour gedaan. We werden opgehaald en reden naar een Zulu-village op een uurtje rijden van Durban. Daar kwamen we bij een familie en de dochter daarvan was onze gids. Zij heeft ons de cultuur en zijn gebruiken uitgelegd en bijbehorende belangrijke plaatsten laten zien. We zijn langs de Zulu-dokter geweest en hebben een traditionele lunch op. Bestek kennen ze niet dus moesten we alles met onze handen eten, zittend op een rieten matje. Is nog een kunst op zich hoor. Ook kregen we nog een lesje Zulu-dans en werden we aangekleed alsof we naar een ceremonie zouden gaan. Het leek wel carnaval!
Vlak bij ons hostel zat een restaurant was gebouwd in een oud schip. We hadden deze tip gekregen van onze Bazbus driver. We hebben hier gedineerd met onze nieuwe vriend, de haai. In het restaurant is namelijk een aquarium gebouwd waar allerlei vissen, roggen en een haai rondzwemmen. Wanneer jij dan aan een heerlijk gerecht zit, wordt je vergezeld door de wonderen van de onderwaterwereld. Heel gaaf!
Helaas was het toen weer tijd om Durban te verlaten. Hier hebben wel een grondige backpackinspectie gedaan en nog wat kleren achtergelaten voor de kinderen in Townships. Scheelt weer sleuren..
Vandaag zijn we dus naar Johannesburg gereisd en hier zijn we 2 nachten. Maandag om 5.00u worden we opgehaald voor onze tour naar Botswana en de Victoria Falls in Zambia/Zimbabwe.
Nummertje 2 van de 7 wereldwonderen kan ik dus ook bijna op mijn lijstje doorstrepen!
We gaan met een bus en slapen op campings in een tentje. Back to basic dus.
Vanaf maandag gaan we dus de bushbush in waardoor ik waarschijnlijk een weekje niet bereikbaar ben. Jullie moet het dus even zonder foto’s, appjes, facebookberichtjes en mailtjes stellen.
Voor ons wordt het nu ook echt aftellen! Maar eerst; op naar de rimboe en daar voorbij!
Liefs,
-
14 Juni 2014 - 21:07
Mama Yolanda:
Lieve dochter,
Er lijkt geen einde te komen aan jullie avontuur. En stiekem zijn jullie er ook nog sportief bij geworden: bergbeklimmen, surfen, mountainbiken en als klap op de vuurpijl... paardrijden!
We zijn hier thuis bijna van onze stoel gevallen van verbazing toen we dat hoorden en ook nu nog bij het lezen van jullie knol-avontuur hebben we dubbel gelegen van het lachen.
Kaapstad met al zijn bezienswaardigheden was al een vol blog waard. Daarna wijn drinken in Stellenbosch, de golven trotseren in Mosselbay en nog maar eens een keer die geweldige wilde beesten spotten in Port Elisabeth. Dan in Durban nog even een rondje sightseeing en je voorbereiden op het nieuwe thema van Carnaval 2015: verhalen vertellen in het Zuluzulu...
En dan nu Johannesburg. Als ik die stad google dan duizelt het mij. Wat een miljoenenstad is dat met een giga skyline en een giga krottenwijk. Take care meisjes...
Jullie laatste trip komt morgen in beeld; van de bewoonde wereld de rimboe weer in. Het Chobepark in Botswana en de machtige Victoriawatervallen. Een prachtige afsluiter van een fantastische Afrikaanse rondreis. Geniet er nog met volle teugen van, want eenmaal weer hier zal het gewone leven je zo weer meenemen... Voor ons kan dat niet snel genoeg zijn. Hier is het aftellen begonnen. Over 12 nachtjes kunnen we jullie weer in onze armen sluiten. En geloof me; er zijn er veel hier thuis voor wie dat niet snel genoeg kan gaan...
Dikke kus en pas ook dit laatste stukje nog goed op elkaar...
Xxx je mama -
15 Juni 2014 - 11:09
Janica :
Hallo Meiske,
Wat een heerlijke reis maken jullie toch, en wat ondernemend zijn jullie toch geworden .... of misschien altijd wel geweest maar het nooit eerder laten zien ....
Het laatste stukje reis ligt nu voor jullie ... geniet nog even en blijf voorzichtig!
Nog 11 nachtjes en dan nemen jullie niet alleen afscheid van Afrika maar ook van elkaar .... niet voor altijd, maar het dagelijks samen het leven beleven wordt voor jullie ook weer anders ....
Het was jullie meer dan gegund maar het is wat ons thuisblijvers betreft wel weer heel fijn jullie thuis te hebben .... Onze volgende reis staat ook al gepland ... en die reis gaat naar Brussel ...
Tot 26 juni ....
liefs, Janica
-
15 Juni 2014 - 13:15
Oma En Opa:
Lieve Janouk,
Je blog weer verslonden,jullie hebben weer veel ondernomen.Nu nog het laatste mooie stuk geniet er van want daarna zal het gewone leven weer beginnen.Dat zal je kontje varen.
Wij gaan ook een reis ondernemen naar Tilburg Jop zijn verjaardag vieren.
Ook wij tellen de dagen af dat we je weer in onze armen kunnen sluiten.
Lieve groetjes ook voor Ruby en kom weer veilig thuis. -
15 Juni 2014 - 22:03
Leukste Broertje:
Hallo Nouk,
Wat klinkt dat toch allemaal weer gaaf!
Ik verveel me nu al helemaal omdat ik nu ook geen school meer heb dus nu totaaaaaaal niks te doen heb behalve werken. Ga je je zelf ook afvegen met bladeren? En poepen in een gat?
Veel plezier nog en tot snel op Brussels airport!
Xxxxxxxxxxx Jelle -
15 Juni 2014 - 23:21
Monique:
Lieve Janouk,
Hier weer even een reactie van een van je trouwe volgelingen. Vol verbazing lees ik iedere keer weer wat jullie allemaal ondernemen, zien, meemaken en ervaren.
Het een al mooier en indrukwekkender dan het ander. Zelfs op sportief gebied laat je me af en toe van mijn stoel af vallen. Maar meisjes, wat zijn jullie toch verstandig, op de fiets een wijntoer doen :-) Een bob was er vast niet bij de hand.
Ik wil nog wel even terug komen op dat eten met je handen. Als ik de foto nl bekijk was jij de enige die er weinig moeite mee had... bordje schoon leeg terwijl de rest nog maar amper is begonnen... :-)
Nu het laatste stukje in zicht. Nog een laatste shot natuurschoon om nog lang op te kunnen teren.
Daarna is de tijd van gaan dan toch echt gekomen.
Voor jullie is de tijd misschien voorbij gevlogen, maar hier zullen we blij zijn als we je weer eens lekker mogen knuffelen hoor.
Wij zijn inmiddels aan onze juni-feestmaand begonnen... Joppie zijn taart is inmiddels verslonden gevolgd door een lekkere bbq. Hier is het nl lekker zonnig weer.
Dan ziet komende donderdag je oompje die oude man met die baard en zijn potje mosterd.
Vrijdag met het gezin en aanhang (8 pers totaal inmiddels) gezellig uit eten en dan zondag de volgende ronde taart.
Maar vrees niet, Janne roept al weken "Met mijn verjaardag is Noukie gelukkig weer terug!"
En eerlijk is eerlijk, krijg jij dus 3 stukken taart :-)
Verder gaat het hier zijn gangetje. Druk op het werk, je nicht met een "dikke-duim-verslag" haar eerste stageperiode afgerond, je grote neef is aan het blokken voor het laatste tentamen van dit jaar en Joppie moet zich nog door een proefwerkweer worstelen en dan is het ook voor hem tijd om te luieren.
En tussen dit alles door zitten we natuurlijk net als jullie zo ver weg, ook in het oranje voor de buis.
Lieve Janouk en Ruby, het eind is in zicht. Maar eerst nog even genieten van de komende week in de bush-bush en de Victoria-falls. Moet ge-wel-dig zijn!
Maar ik zal blij zijn als je weer terug bent.
Het klavertje-vier dat ik met oud-en-nieuw van de moeder van Marijn heb gekregen heb ik vertroeteld, bewaterd en gekoesterd met in mijn achterhoofd dat dit geluksplantje jou behoedt tegen ongeluk daar in het verre Zanzibar en nog dieper Afrika in. Iedere ochtend gaan zijn klavertjes open en krijgt hij water van me om dan in de avond zijn blaadjes te sluiten. Weer een goede dag voor Janouk geweeest <3
Lieve Pluis, geniet nog van het laatste stukje moois om ook dat aan je doosje met bijzondere herinneringen toe te mogen voegen.
... nog 11 nachtjes...
Dikke kus, Monique -
16 Juni 2014 - 11:19
Herman Beaujon:
Ik heb erg genoten van iedere blog. Dus ook van deze voorlaatste. Geniet van de laatste dagen en ik hoop op een mooie laatste blog van jullie reis. Tot ziens. Herman -
16 Juni 2014 - 17:49
Yolanda:
Dank voor je mooie reactie, Herman Beaujon. Janouk dacht dat de interesse bijneem lezers in haar blogs afnam en was teleurgesteld over de minimale reacties erop. Jij hebt met jouw reactie het tegendeel bewezen. Dat had ze even nodig zo ver van huis...! -
24 Juni 2014 - 19:59
Sandra Heinen:
Iedere keer heb ik weer genoten van jouw blogjes. Op de bank, kopje thee erbij en even kijken of er een nieuw blog is. Jammer dat het afgelopen is, Janouk. Je bent bijna op de terugreis naar al die mensen die jou weer veilig in hun armen willen sluiten. Wat een avontuur! Over Jouw Victoria Falls avontuur heb ik al het een en ander gehoord van je moeder en ook de foto's gezien. Naar je helikopteravontuur ben ik ook nog wel erg benieuwd. Dus als je nog inspiratie hebt, dan graag nog een blogje. Oh ja, en als je dan die overige 5 wereldwonderen gaat bekijken...
Volgend jaar of zo...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
